Luty nie był w tym roku wyjątkowo gorącym miesiącem na szwedzkim ryneczku transferowym, w związku z czym kolejną część tradycyjnej aktualizacji rozpoczynamy bardzo nietypowo, bo od ogłoszenia nazwiska nowego trenera Vittsjö. 53-letni Jonas Axeldal to niewątpliwie mało znana postać w środowisku Damallsvenskan, ale kariery zawodniczej może pozazdrościć mu każdy z pozostałych trzynastu szkoleniowców terminujących obecnie w naszej najwyższej klasie rozgrywkowej. Grający niegdyś na pozycji wysuniętego napastnika Axeldal ma bowiem w swoim CV między innymi występy w klubach włoskich i angielskich, a także udział w finałach Igrzysk Olimpijskich 1992 w Hiszpanii, gdzie wraz z reprezentacją Szwecji doszedł do ćwierćfinału. W tym ostatnim nowy opiekun piłkarek z północnej Skanii pojawił się na placu gry przy stanie 0-2, ale pomimo odrobienia połowy strat, drużyna prowadzona wówczas przez Nisse Anderssona i tak musiała ostatecznie uznać wyższość Australii, co w kraju przyjęto ze sporym rozczarowaniem. Pozostaje zatem życzyć, aby nowy rozdział trenerskiej przygody zdecydowanie bardziej przypominał Axeldalowi grupowe starcie z Marokiem, w którym to nasz bohater również wystąpił, a Szwedzi pewnie i całkowicie zasłużenie rozbili rywali z Afryki 4-0.
Brak hitowych transferów piłkarek to wbrew pozorom całkiem dobra informacja dla wszystkich kibiców Hammarby, Häcken oraz Rosengård, gdyż to właśnie przedstawicielki tych trzech klubów w teorii mogłyby być najbardziej łakomym kąskiem dla mocarzy z Anglii i innych nacji kontynentalnej Europy. Warto jednak pamiętać, że potencjalnych wzmocnień jeszcze przez kilka tygodnie aktywnie szukać będą przedstawiciele amerykańskiej NWSL, w której to zawodniczki z Europy i Azji z roku na rok odgrywają coraz bardziej znaczące role i ten trend będzie się raczej wyłącznie pogłębiać. W gabinetach szwedzkiej wielkiej trójki nikt nie może zatem spać spokojnie, bo przykład Linköping dobitnie pokazuje, jak wielkim problemem może okazać się wyrwanie zespołowi trzech filarów wyjściowej jedenastki podczas trwania jednego okienka. Jasne, sportowa wartość Yuki Momiki, Saori Takarady, czy Stiny Lennartsson nigdy nie była chyba przedmiotem jakichkolwiek sporów i dyskusji, ale dopiero w pierwszych zimowych sparingach widzimy w obrazku jak wiele znaczyła dla LFC obecność tych właśnie zawodniczek na murawie. Z problemami w okres przedsezonowy weszli także w Norrköping, choć wzmocniona transferem Fanny Andersson drużyna trenera Fredheima niezmiennie pozostaje jednym z kandydatów do miana rewelacji sezonu. Nadspodziewanie solidnie prezentuje się natomiast u progu wiosny Växjö Olofa Unogårda, a także – co może być chyba odbierane w kategoriach największego zaskoczenia – budowana trochę po cichu i bez jakichkolwiek fajerwerków ekipa z Brommy.
Na papierze nieco słabiej niż w analogicznym momencie rok temu wygląda Piteå, ale dla Stellana Carlssona to zdecydowanie żadna nowość, więc akurat z oceną tej drużyny najlepiej wstrzymać się przynajmniej do półmetka rundy wiosennej. Powodów do przesadnej radości nie mają ponadto sympatycy obu beniaminków, lecz o ile w przypadku AIK da się jeszcze znaleźć rozsądne argumenty przemawiające za uniknięciem tego najbardziej niechcianego scenariusza (choć po prawdzie z tygodnia na tydzień jest ich coraz mniej i narastającą niecierpliwością wyczekujemy odwrócenia trendu), o tyle Trelleborg prezentuje się nam jako klasyczny wręcz kandydat do pewnej i naprawdę bolesnej degradacji. W tym jednak cały problem, że w pierwszej dekadzie marca 2023 w podobnych słowach najpewniej wypowiedzielibyśmy się w temacie Uppsali, a na murawie ambitny beniaminek o utrzymanie walczył dzielnie do ostatniej minuty ostatniej kolejki sezonu. Przedwcześnie wyroków ferować zatem nie będziemy, bo futbol kochamy również za jego nieprzewidywalność. A na boiskach Damallsvenskan zobaczymy w tegorocznych rozgrywkach wiele zawodniczek, które miałyby na ten temat do opowiedzenia naprawdę inspirujące historie…
Damallsvenskan – ryneczek transferowy (stan na 26. lutego 2024)
