Historia pokazuje, że po zdobyciu przez Linköping mistrzowskiego tytułu, w klubie z Östergötland zawsze dochodziło do mniejszej lub większej rewolucji. Jak dotąd, zdecydowanie najbardziej poważne skutki miała ta sprzed ośmiu lat, choć tej wiosny fani LFC zostali poddani nie mniej trudnej próbie. Zaczęło się od wymęczonego i bardzo szczęśliwego zwycięstwa nad beniaminkiem z Växjö, a później było już tylko gorzej. Zespół, który przez dwa ostatnie lata jak nikt inny potrafił rozstrzygać na swoją korzyść nawet te mecze, w których gra kompletnie mu się nie układała, powrócił do starych nawyków, o których w Linköping wszyscy zdążyli już dawno zapomnieć. Do tego wszystkiego doszły jeszcze zawirowania w bramce, na ławce trenerskiej oraz w szatni i w pewnej chwili obrończyniom tytułu zdecydowanie bliżej było do spadku niż do walki o europejskie puchary (o mistrzostwie nawet nie wspominając). Rundę, a kto wie, czy nie cały sezon, uratowała im jednak Natasha Dowie. Choć była reprezentantka Anglii zawitała do Szwecji tylko na chwilę, to bez niej lato 2018 w Östergötland byłoby zdecydowanie bardziej smutne. Napastniczka pozyskana z Boston Breakers zrobiła jednak swoje, a że w decydującej fazie wiosennych zmagań trochę pomogły jej Asllani, Angeldahl i Haglund, to w Linköping wciąż mają pełne prawo marzyć. I my tych marzeń zabierać im nie będziemy, choć patrząc obiektywnie, o ich realizację może być niezwykle trudno. Nawet biorąc pod uwagę fakt, że do klubu przychodzi szkoleniowiec, który już dwukrotnie udowodnił, że akurat w jego przypadku nie warto kierować się żadnymi logicznymi argumentami.
Jared Burzynski
