Analiza ostatnich ME we Francji (dostępna on-line) na stronie uefa.com wykazuje, że teoretycznie słabe zespoły, jak np. Albania są coraz lepiej zorganizowane w grze obronnej. Stoją blisko siebie, zagęszczają środek pola i dopóki mają siły – sprawnie przesuwają. To zmusiło zespoły atakujące do organizacji gry ofensywnej bocznymi sektorami boiska. Jednym z rozwiązań – najczęściej stosowanym jest dośrodkowanie w pole karne. W jednym z wcześniejszych detali analizowałem sposoby krycia wbiegających przeciwników – dziś kolejny detal dotyczący tej sytuacji, mianowicie gdzie wybijać, a gdzie nie wybijać nadlatujące piłki. Bardzo dobrze przedstawia to załączona „mapa interwencji”. Pokrótce ją opiszę.
• Po pierwsze nadlatującej piłki nie należy próbować przyjmować!
• Jeżeli obrońca znajduje się bliżej piłki, niż oś bramki (zielona strefa) – nadlatującą futbolówkę należy wybić z powrotem tam, skąd przyleciała!
• Jeżeli znajduje się dalej od piłki niż oś boiska (strefa niebieska) – nadlatującą futbolówkę należy wybić za siebie (przedłużyć dośrodkowanie)
• Jeżeli obrońca nie jest pewny swojej pozycji lub piłka jest blisko linii bramkowej, może zawsze „awaryjnie” wybić ją na rzut rożny (strefa jasno zielona). To zawsze bezpieczniejsze niż próby wybicia jej w pole gry.
• PIŁKI W ŻADNYM WYPADKU NIE NALEŻY WYBIJAĆ PRZED POLE KARNE (STREFA BRĄZOWA – TABU).
• Na koniec dodam tylko, że ta zasada dotyczy zarówno obrońców jak i bramkarza
PROŚBA – Nauczając lub doskonaląc grę skrzydłami, zwróćcie uwagę obrończyniom, by oprócz:
- przyjęcia dynamicznej postawy (kolana ugięte);
- krycia przeciwnika od strony bramki;
- opuszczenia rąk (by nie wpuścić przeciwnika za plecy);
- aktywnego ataku na piłkę;
- wybicia z jednej nogi z zamachem rękoma – wybijali piłkę w odpowiedni sektor.
Miłosz Stępiński
