Jesień pełna turbulencji w Olsztynie – czy wiosna przyniesie przełom? Analiza jesieni Stomilanek (11)

 Pierwsza część sezonu 2025/26 w wykonaniu Energa Stomilanek Olsztyn była prawdziwym sprawdzianem wytrzymałości sportowej, mentalnej i organizacyjnej. Zespół z Warmii po raz kolejny zmierzył się z realiami najwyższej klasy rozgrywkowej, gdzie każdy błąd ma swoją cenę, a każde spotkanie pisze własny scenariusz. Po jedenastu kolejkach olsztynianki plasują się na 11. miejscu w tabeli, jednym z dwóch zagrożonych spadkiem, z dorobkiem 7 punktów oraz jednym punktem straty do najbliższego zespołu nad kreską – KS Uniwersytetu Jagiellońskiego Kraków.

Choć statystyki mogą sugerować wymagający okres, jesień pokazała, że Stomilanki dysponują elementami pozwalającymi realnie myśleć o utrzymaniu. Są momenty, w których drużyna potrafiła wejść na poziom rywalizacji z mocniejszymi na papierze przeciwnikami, przejmować inicjatywę w grze ofensywnej i odpowiadać wtedy, gdy wydawało się, że nie ma już marginesu błędu.

📅 Szczegółowy obraz rundy jesiennej – mecz po meczu

Pierwsza część sezonu rozpoczęła się trudnym kalendarzem – trzy z pierwszych czterech spotkań Stomilanki rozgrywały przeciwko zespołom przewidywanym do miejsca w czołówce. To jednak nie tylko wyniki są znaczące — ważne jest jak drużyna reagowała.

Początek sezonu – mecze „pod górę” i pierwsze lekcje

W inauguracyjnej kolejce olsztynianki przegrały minimalnie 0:1 w Poznaniu, prezentując solidne momenty gry obronnej. Druga i trzecia seria spotkań to już mecze obfitujące w bramki — zarówno strzelone, jak i stracone. Mimo wysokiej porażki z GKS Katowice oraz pięciu bramek straconych w Sosnowcu, Stomilanki pokazały ważną rzecz: potrafią odpowiadać, wracać do meczu, kreować sytuacje i zdobywać gole przeciw drużynom z aspiracjami medalowymi.

Trzeci i czwarty mecz sezonu pokazały pierwsze objawy stabilizacji ofensywnej – bramki Martyny Duchnowskiej, Alisy Arthur oraz Abigail Roy były pewnymi sygnałami rosnącej skuteczności.

Środek rundy – bolesne porażki, ale nie brak determinacji

Mecze z Górnikiem Łęczna i Śląskiem Wrocław odsłoniły problem konsekwencji w defensywie, szczególnie w sytuacjach przejścia z pressingu do fazy bronienia. W tych spotkaniach zabrakło również argumentów pod bramką przeciwniczek, co poskutkowało dwoma wysokimi porażkami.

Kluczowe przełamanie – zwycięstwo w Łodzi

Sytuacja odmieniła się w 7. kolejce, kiedy Stomilanki odniosły pierwsze zwycięstwo w sezonie, pokonując na wyjeździe Grot SMS Łódź. Był to mecz, który dodał zespołowi nie tylko punktów, ale i wiary, że można wygrywać również w trudnych warunkach terenowych.

Ostatnia faza jesieni: coraz odważniej w ofensywie

Od 8. kolejki liczba zdobywanych bramek zaczęła rosnąć, a mecze były bardziej wyrównane. Porównując pierwsze pięć spotkań z ostatnimi sześcioma, progres w grze kombinacyjnej, wejściach skrzydłami oraz szybkości w fazie ataku był zauważalny.

Zwycięstwo z Pogonią Dekpol Tczew oraz remis z KS UJ Kraków stworzyły wrażenie, że drużyna zaczyna stabilizować zarówno mentalność, jak i rytm punktowy.

📊 Statystyki drużynowe — obraz, który wiele mówi

🎯 Najskuteczniejsze zawodniczki i rola liderek

Energa Stomilanki nie miały jednego dominującego strzelca, ale wyraźnie wyróżniła się Alisa Arthur, która zdobyła cztery bramki, regularnie wykorzystywała błędy rywalek i tworzyła sytuacje z kontry oraz po przejęciach. Abigail Roy i Martyna Duchnowska dołożyły po dwa trafienia, będąc kluczowymi ogniwami w ofensywie. Swoje ważne chwile miały również Alicja Sokołowska, Natalia Kulig oraz Karolina Taranowska, które udowodniły, że w drużynie jest potencjał bramkowy rozłożony na kilka nazwisk.

🧠 Analiza stylu gry – gdzie Stomilanki mocne, a gdzie muszą poprawić?

📌 Mocne strony:

• kontratak i przejście z obrony do ataku – szczególnie widoczne w meczach z SMS Łódź i Pogoń Dekpol Tczew
• determinacja w II połowach – aż 8 z 12 bramek padło po przerwie
• indywidualna szybkość i dynamika kluczowych ofensywnych zawodniczek
• stałe fragmenty dają realne zagrożenie

🚧 Elementy wymagające poprawy:

• zbyt duża liczba strat bramkowych w pierwszych 30 minutach meczów
• problemy z zachowaniem organizacji w defensywie przy wysokiej intensywności przeciwnika
• mała liczba punktów zdobywanych na własnym stadionie
• reakcja na presję po stracie bramki – widoczny efekt „chwiejności rytmu”

🔭 Wiosna – punkt zwrotny, nie powtórka. Prognozy i scenariusze

Stomilanki mają jeden z najmniejszych dystansów punktowych do wyjścia ze strefy spadkowej w lidze od kilku lat. Przy dobrej zimowej pracy, dopracowaniu schematów defensywnych i możliwych korektach kadrowych, scenariusz utrzymania jest absolutnie realny.

Kluczowe obszary pracy zimą:

• poprawa organizacji gry w defensywie i gry w bocznych sektorach
• większa liczba strzałów po ataku pozycyjnym
• szerokość i świeżość ławki rezerwowych
• precyzyjny plan na mecze z rywalami bezpośrednimi

Mecze, które mogą zdecydować o utrzymaniu:

• Lech UAM Poznań
• Rekord Bielsko-Biała
• KS Uniwersytet Jagielloński
• AP Orlen Gdańsk
• Pogoń Dekpol Tczew

Jeżeli Stomilanki poprawią średnią punktową do około 1,2–1,4 punktu na mecz wiosną (ok. 11–13 punktów), utrzymanie będzie nie tylko możliwe, ale realnie prawdopodobne.

📌 Podsumowanie końcowe

Energa Stomilanki Olsztyn kończą jesień z dorobkiem, który nie odzwierciedla pełni ich możliwości. Drużyna ma w sobie waleczność, zdolność adaptacji oraz zawodniczki potrafiące wpływać na wynik. Kluczem będzie stabilność, konsekwencja i odwaga w grze kombinacyjnej. Wiosna dla olsztynianek to nie jedynie „dogranie sezonu” – to walka o przyszłość, status oraz dalszy rozwój projektu, który może stać się trwałym elementem kobiecej piłki na północy kraju.