Piłka nożna kobiet w przedwojennych czasach, mimo wielu trudności, rozwijała się na Wyspach Brytyjskich, zanim na lata została zakazana. Jednym z najbardziej pamiętnych momentów w historii kobiecego futbolu stał się przedmeczowy pocałunek kapitanek drużyn, który do dziś budzi kontrowersje, spekulacje i emocje. Jaka historia stoi za tym gestem?
Historyczny mecz
29 kwietnia 1920 roku odbył się historyczny mecz piłki nożnej kobiet pomiędzy drużyną Francji, kierowaną przez pionierkę kobiecego futbolu Alice Milliat, a angielską drużyną Dick, Kerr’s Ladies. Mecz rozegrano w Preston, Anglia, i był ważnym wydarzeniem w rozwoju międzynarodowej piłki nożnej kobiet. Drużyna Milliat przyjechała do Anglii, aby zmierzyć się z jedną z najlepszych drużyn kobiecych w Wielkiej Brytanii.
Alice Milliat odegrała kluczową rolę w organizacji tego meczu i w promowaniu piłki nożnej kobiet w Europie. Mimo oporu społecznego wobec kobiet grających w piłkę nożną, Milliat przyczyniła się do zwiększenia widoczności kobiecego sportu na kontynencie.
Mecz zakończył się zwycięstwem drużyny Dick, Kerr’s Ladies, jednak to nie wynik był najważniejszy. Spotkanie stało się symbolem rosnącego uznania dla kobiecego sportu i fundamentem przyszłego rozwoju piłki nożnej kobiet. Na samo spotkanie pojawiło się około 25 tysięcy kibiców, co jak na tamte czasy było istnym ewenementem.
Pocałunek kapitanów
Pocałunek przed meczem stał się jednym z najbardziej pamiętnych momentów tego wydarzenia. Był to gest pełen symboliki, wyrażający wzajemny szacunek i solidarność. Przed rozpoczęciem spotkania doszło do pocałunku między kapitanami obu drużyn – Alice Milliat, liderką drużyny francuskiej, oraz jedną z piłkarek drużyny Dick, Kerr’s Ladies. Był to gest solidarności, wyrażający wspólne pasje do piłki nożnej, mimo trudności, z jakimi kobiety spotykały się w tym sporcie. W tamtych czasach piłka nożna była traktowana jako sport wyłącznie męski, a kobiety musiały stawiać czoła licznym uprzedzeniom i zakazom. Pocałunek przed meczem stał się więc symbolicznym aktem buntu i wyrazem solidarności między dwoma krajami, które stawiały pierwsze kroki na drodze do uznania piłki nożnej kobiet.
W Anglii i Francji zawrzało. O kobiecym futbolu przestano myśleć tylko w kategoriach zabawy płci pięknej. Obraz buntu i jedności pań w sporcie stał się początkiem tego, co miało wydarzyć się na przestrzeni kolejnych lat. Ta historia jest istotnym elementem niekończącej się ery piłki nożnej kobiet, która zyskała na znaczeniu w późniejszych dekadach. Wydarzenie to pozostaje kamieniem milowym w historii kobiecego futbolu, a zarówno Milliat, jak i drużyna Dick, Kerr’s Ladies, odegrali kluczową rolę w jego rozwoju. Mecz ten stworzył również fundamenty pod późniejszą organizację Mistrzostw Świata FIFA Kobiet.
Zakaz piłki nożnej kobiet w Anglii
Zakaz piłki nożnej kobiet w Anglii to jeden z najciemniejszych rozdziałów w historii sportu. W 1921 roku Angielska Federacja Piłki Nożnej (FA) wprowadziła zakaz, który zabraniał kobietom grać w piłkę nożną na stadionach, co miało poważne konsekwencje dla rozwoju tej dyscypliny w Wielkiej Brytanii.
Przyczyny zakazu wynikały z głęboko zakorzenionych przekonań społecznych i kulturowych, które dominowały wówczas w Anglii. Piłka nożna była postrzegana jako „męski” sport, a kobiece drużyny budziły kontrowersje i niechęć, szczególnie w konserwatywnych kręgach. Kobiety, które angażowały się w sport, zwłaszcza piłkę nożną, były często traktowane z pogardą i niechęcią.
Mimo rosnącej popularności, Angielska Federacja Piłki Nożnej podjęła decyzję o zakazie gry kobiet na stadionach w grudniu 1921 roku. Oficjalnie uzasadniono to stwierdzeniem, że piłka nożna jest zbyt brutalnym sportem dla kobiet i może zaszkodzić ich zdrowiu. W komunikacie FA napisano, że piłka nożna jest „nieodpowiednia dla delikatnej natury kobiet”. Te słowa były oparte na stereotypach, które ograniczały możliwości kobiet w sporcie.
Zakaz spowodował, że kobiece drużyny nie mogły grać na profesjonalnych stadionach ani organizować meczów na boiskach, które były dostępne dla mężczyzn. W efekcie piłka nożna kobiet w Anglii doznała regresu, a wiele drużyn zostało rozwiązanych. Zakaz ten utrzymywał się przez ponad 50 lat, aż do 1970 roku, kiedy to Angielska Federacja Piłki Nożnej oficjalnie zniosła zakaz.
Wniosek
Historia piłki nożnej kobiet, mimo tego zakazu, ukazuje niezłomność i determinację kobiet, które nie poddały się przeciwnościom. Piłka nożna kobiet przetrwała, a dziś jest jednym z najszybciej rozwijających się sportów na świecie, zyskując coraz większe uznanie i wsparcie globalnie. Zniesienie zakazu w 1970 roku otworzyło nowy rozdział w historii tego sportu i przypomina, jak ważne jest przezwyciężanie barier oraz walka o równość płci w sporcie i innych dziedzinach życia. Wspomniany pocałunek piłkarek pozostaje symbolem buntu i otwiera nowy rozdział w dziejach kobiecej piłki nożnej nie tylko w Anglii, ale na całym świecie.
