Peter Gerhardsson nie zaskoczył powołaniami na kwietniowe mecze kadry (Fot. Bildbyrån)
Drugie w tym roku zgrupowanie kadry i … właściwie zero zaskoczeń podczas powołań. I słusznie, bo ostatnie miesiące przed wielkim turniejem to zdecydowanie nie jest czas na eksperymenty na masową skalę. Podczas wtorkowej konferencji Peter Gerhardsson zaakcentował jednak bardzo wyraźnie, że selekcja żadną miarą nie została jeszcze zakończona i absolutnie nie możemy zakładać, że osiemnastka na Igrzyska w Tokio zostanie wyłoniona wyłącznie spośród doskonale znanych nam nazwisk. Choć niewątpliwie to właśnie piłkarki powołane na kwietniowy obóz są na chwilę obecną najbliżej wywalczenia sobie miejsc w samolocie do Japonii.
Na uwagę zasługuje z pewnością powrót do reprezentacji Madelen Janogy, która od czasu ubiegłorocznego turnieju o Puchar Algarve przeżywała niezwykle trudny okres w swojej karierze. Wydaje się jednak, że najgorsze chwile są już daleko za 25-letnią skrzydłową, na którą mocno liczą nie tylko sympatycy reprezentacji, ale również – a może przede wszystkim – niezwykle liczni fani beniaminka ze Sztokholmu. A trzeba w tym miejscu podkreślić, że przedsezonowe sparingi znacząco rozbudziły apetyty kibiców z biało-zielonej części szwedzkiej stolicy. Wracając jednak do kadry, na 25-osobowej liście powołań zabrakło tym razem miejsca między innymi dla Julli Zigiotti oraz Julii Roddar, choć obie jak najbardziej wciąż znajdują się w orbicie zainteresowań selekcjonera. Zgodnie z przewidywaniami, na reprezentacyjne zgrupowanie nie wybierze się także jedna z bohaterek fazy grupowej Pucharu Szwecji Emma Holmgren, co tylko cementuje ustaloną już wcześniej hierarchię wśród bramkarek. Przeciwko USA i Polsce nie zagrają ponadto dwie rekonwalescentki z Rosengård Nathalie Björn oraz Anna Anvegård i mamy dziwne przeczucie, że szczególnie nieobecność tej drugiej raczej nie zmartwiła amerykańskich fanów soccera. A przynajmniej tych, którzy mają jeszcze w pamięci szalony mecz w Columbus.
Podczas krótkiego wystąpienia Gerhardsson nawiązał do meczu przeciwko USA na francuskim mundialu, podkreślając że odbył się on w sytuacji, w której obie ekipy były już pewne awansu do kolejnej fazy rozgrywek. Zapewnił także, że ewentualne starcie w finale wielkiej imprezy wyglądałoby zdecydowanie inaczej, choć oczywiście nie obyło się bez podkreślenia ogromnej, sportowej klasy USWNT, która zdaniem selekcjonera (i chyba nie tylko jego) jest obecnie numerem jeden na świecie. Zawsze chcemy grać przeciwko najlepszym, bo to dla nas najciekawsze wyzwania. Za każdym razem, gdy nadchodzi taki mecz, mamy tę nadzieję i wiarę, że tym razem stawimy im czoła i je pokonamy. Tak, to jest cudowne wyzwanie – podsumował Gerhardsson. A od siebie możemy dodać tyle, że Amerykanki nie wiedzą jeszcze jaką różnicę potrafi zrobić ustawiona na dziewiątce Lina Hurtig, ani jaką moc mają legendarne, szwedzkie stałe fragmenty. Choć – po chwili zastanowienia – nie obrazimy się, jeśli dowiedzą się tego nie 10. kwietnia, a na przykład cztery miesiące później.
Jared Burzynski
Kadra na USA i Polskę:
Bramkarki: Jennifer Falk (Häcken), Hedvig Lindahl (Atletico), Zecira Musovic (Chelsea)
Obrończynie: Jonna Andersson (Chelsea), Magdalena Eriksson (Chelsea), Nilla Fischer (Linköping), Hanna Glas (Bayern), Amanda Ilestedt (Bayern), Emma Kullberg (Häcken), Josefine Rybrink (Kristianstad), Linda Sembrant (Juventus), Jessica Wik (Rosengård)
Pomocniczki: Filippa Angeldal (Häcken), Kosovare Asllani (Real), Hanna Bennison (Rosengård), Filippa Curmark (Häcken), Johanna Kaneryd (Häcken), Fridolina Rolfö (Wolfsburg), Olivia Schough (Rosengård), Caroline Seger (Rosengård)
Napastniczki: Stina Blackstenius (Häcken), Rebecka Blomqvist (Wolfsburg), Lina Hurtig (Juventus), Sofia Jakobsson (Real), Madelen Janogy (Hammarby)
Terminarz kadry:
10. kwietnia, godz. 19:10: Szwecja – USA (Sztokholm)
13. kwietnia, godz. 18:30: Polska – Szwecja (Łódź)
