Mistrzostwa Świata we Francji tuż, tuż…czas zatem na przegląd uczestniczących w Mundialu drużyn. Zaczynamy od broniących tytułu Mistrzyń Świata – ekipy USA oraz zespołów grupy F.
Grupa F
USA
FIFA ranking: 1
11 Czerwiec 21:00 USA – Tajlandia (Stade Auguste-Delaune. Reims)
16 Czerwiec 18:00 USA – Chile (Parc des Princes. Paris)
20 Czerwiec 21:00 Szwecja – USA (Stade Oceane. Le Havre)
Najbardziej utytułowana drużyna w kobiecym futbolu, liderki światowego rankingu i obrończynie trofeum. Piłkarki USWNT cechuje pewność siebie, znajomość własnej wartości, zwycięska postawa oraz profesjonalne przygotowanie pod względem atletycznym.
Postępująca profesjonalizacja kobiecej piłki na świecie spowodowała jednak, iż Stany Zjednoczone muszą obecnie liczyć się z rosnącą liczbą ekip, które najzwyczajniej nie czują już przed Amerykankami takiego respektu jak kiedyś. Ponadto kibice amerykańscy co raz częściej krytykują też swoją federację, zarzucając US Soccer brak długofalowej strategii na przyszłość. Niezadowolenie fanów wzbudza to, iż amerykański związek proponuje kontrakty relatywnie wąskiej grupie piłkarek – zwłaszcza na skalę i możliwości kraju. Pokaźna ilość sparingów, w mniejszym stopniu służy wyłanianiu nowych talentów, a bardziej skupia się na podbijaniu statystyk przez gwiazdy zainteresowane utrzymaniem kadrowego status quo. Zdaniem części fanów piłkarki reprezentacji mają zbyt duży wpływ na politykę kadrową (łącznie z odwołaniem trenera) i często korzystają z tego pozostając w drużynie zdecydowanie za długo hamując napływ młodej konkurencji. Fani odnotowują również co raz słabsze wyniki reprezentacji młodzieżowych USA. Liga NWSL (która wbrew powszechnym opiniom wcale nie płaci kokosów) również przyhamowała nieco z rozwojem. W opinii części fachowców zbyt wiele utalentowanych zawodniczek USA kończy przedwcześnie kariery sportowe – jako powód podając względy finansowe. Trudno się dziwić posiadającym wyższe wykształcenie paniom, iż wybierają bardziej intratną karierę. Wszystko to znajduje odzwierciedlenie w rosnących obawach amerykańskich fanów przyzwyczajonych do światowego prymatu swojej drużyny. Pamiętajmy, iż piłkarki USWNT zagrają na Mundialu we Francji będąc jednocześnie w sporze prawnym z własną federacją.
Oczywiście wszystko pięknie, ale to problem na przyszłość bo na dziś USWNT są liderkami światowego rankingu i w dodatku mają kapitalny bilans ostatnich spotkań towarzyskich. Jest w tym wiele racji… tylko, że mecze towarzyskie to nie turniej MŚ. Ostatnie okazałe zwycięstwa z ekipami trzeciej czy piątej dziesiątki rankingu FIFA ładnie przykrywają parę przeciętnych występów przeciwko światowej czołówce z pierwszego kwartału tego roku. Warto chyba wspomnieć iż, USWNT sięgnęły po Mistrzostwo w 2015 z doświadczoną, ale już wtedy nie młodą drużyną o średniej wieku 27 lat. Pomimo, iż od Mundialu w Kandzie kariery zakończyło kilka podstawowych zawodniczek tej reprezentacji to Jill Ellis nie zdecydowała/odważyła się odmłodzić tej kadry. Podczas gdy czołowe ekipy świata mocno inwestują w kobiecy futbol (od finansów przez personel po rozwiązania taktyczne), Amerykanki wydają się trwać w błogiej stagnacji. W szeregach obecnej kadry nadal znajduje się 15 piłkarek, które trzy lata temu odpadły w ćwierćfinale Olimpiady w Rio. Średnia wieku reprezentacji USA wynosi obecnie 29 lat!
Czy ekipę USWNT należy zatem zaliczać do grona faworytów MŚ we Francji? Cóż…stary tygrys to wciąż tygrys – zgodnie z notowaniami bukmacherów są głównymi kandydatkami do zwycięstwa. Moim zdaniem jednakże ta kadra będzie mieć problemy w fazie play-off i nie awansuje powyżej ćwierćfinału.
Mocne strony: siła fizyczna, gra skrzydłami, mentalność zwyciężczyń
Słabe punkty: wysoka średnia wieku drużyny, brak defensywnej głębi na ławce, podatność na kontry
Kluczowe piłkarki: Lindsay Horan, Alex Morgan, Julie Ertz, Megan Rapinoe, Tobin Heath, Rose Lavelle
Wielkie nieobecne: Janine Hinkle (nie powołana), McCall Zerboni (nie powołana) Casey Short (nie powołana)
Młodzież warta uwagi: brak.
Skład
Średnia wieku drużyny: 29 lat i 1 miesiąc
Adrianna Franch (Portland Thorns FC), Ashlyn Harris (Orlando Pride), Alyssa Naeher (Chicago Red Stars)
Abby Dahlkemper (NC Courage), Tierna Davidson (Chicago Red Stars), Crystal Dunn (NC Courage), Ali Krieger (Orlando Pride), Kelley O’Hara (Utah Royals FC), Becky Sauerbrunn (Utah Royals FC), Emily Sonnett (Portland Thorns FC)
Morgan Brian (Chicago Red Stars), Julie Ertz (Chicago Red Stars), Lindsey Horan (Portland Thorns FC), Rose Lavelle (Washington Spirit), Allie Long (Reign FC), Samantha Mewis (NC Courage)
Tobin Heath (Portland Thorns FC), Carli Lloyd (Sky Blue FC), Jessica McDonald (NC Courage), Alex Morgan (Orlando Pride), Christen Press (Utah Royals FC), Mallory Pugh (Washington Spirit), Megan Rapinoe (Reign FC)
Forma ostatnich 10 spotkań
USA 3 – 0 Meksyk
USA 5 – 0 Nowa Zelandia
USA 3 – 0 RPA
USA 6 – 0 Belgia
USA 5 – 3 Australia
USA 1 – 0 Brazylia
USA 2 – 2 Anglia
USA 2 – 2 Japonia
Hiszpania 0 – 1 USA
Francja 3 – 1 USA
Szwecja
FIFA ranking: 9
11 Czerwca 18:00 Chile – Szwecja (Roazhon Park. Rennes)
16 Czerwca 15:00 Szwecja – Tajlandia (Stade de Nice. Nicea)
20 Czerwca 21:00 Szwecja – USA (Stade Océane. Le Havre)
Drużyna Szwecji nieprzerwanie od czasów pierwszego Mundialu zaliczana jest do czołówki potęg kobiecego futbolu. Nasze sąsiadki z północy przez ponad dekadę utrzymywały się w gronie 5 najlepszych zespołów globu. Obecnie, przy rosnącej na świecie konkurencji wciąż jednak plasują się w pierwszej dziesiątce rankingu FIFA.
Bogate tradycje, świetny system szkolenia, mocna liga Damallsvenskan oraz ponadprzeciętne warunki fizyczne piłkarek stanowią o tym, iż z ekipą Blågult należy się liczyć w każdym turnieju. Pamiętają o tym świetnie piłkarki USA, dla których Szwecja w tej dekadzie wydaje się być wcieleniem Nemezis.
Dwa lata temu po objęciu kadry przez Petera Gerhardssona rozpoczęła się w zespole nowa era. Mocno defensywny, czasami ciężki dla oka futbol odszedł wraz z trener Pią Sundhage, a jego miejsce zajęła nieco bardziej ofensywna piłka. Eliminacje do MŚ Szwedki zaliczyły bez większych problemów, choć pamiętać należy iż uczyniły to przy połowicznej „obecności” kadry Danii, która w tym okresie borykała się z wewnętrznymi problemami, prowadząc boje z własną federacją. Ubiegły rok piłkarki Szwecji zakończyły jednakże udanie – towarzyskim zwycięstwem nad Anglią na jej własnym terenie. Pierwszy kwartał tego roku w wykonaniu Blågult wyglądał już jednak nieco w kratkę. 6 spotkań i tylko 2 wygrane. Oczywiście mecze kontrolne nie są 100% wymiernym wskaźnikiem realnej siły zespołu ale znamiennym jest, iż Szwecji nie udało się pokonać ekip RPA, Kanady i Niemiec – czyli drużyn, które wystąpią w finałach bieżących MŚ.
Jak to jest z tą Szwecją, czy należy zaliczyć piłkarki tej reprezentacji do grona ścisłych faworytek MŚ we Francji? Moim zdaniem do ścisłych raczej nie, choć z drugiej strony jeżeli Blågult awansują do finałowej czwórki, udowadniając wielu (i mnie) jak bardzo się mylą to wcale nie będę tym przesadnie zaskoczony.
Mocne strony: warunki fizyczne, stałe fragmenty,
Słabe punkty: gra na małej przestrzeni, plan B
Kluczowe piłkarki: Hedvig Lindahl, Magdalena Ericsson, Nilla Fisher, Kosovare Asllani, Sofia Jakobsson, Fridolina Rolfö
Wielkie nieobecne: Emma Berglund (po kontuzji), Mia Carlsson (nie powołana), Hannah Folkesson (nie powołana)
Młodzież warta uwagi: brak
Skład
Średnia wieku drużyny: 26 lat i 11 miesięcy
Jennifer Falk (Göteborg), Hedvig Lindahl (Chelsea), Zecira Musovic (Rosengård)
Jonna Andersson (Chelsea), Nathalie Björn (Rosengård), Magdalena Eriksson (Rosengård), Nilla Fischer (Wolfsburg), Hanna Glas (PSG), Amanda Ilestedt (Turbine), Linda Sembrant (Montpellier)
Kosovare Asllani (Linköping), Lina Hurtig (Linköping), Julia Roddar (Göteborg), Fridolina Rolfö (Bayern), Elin Rubensson (Göteborg), Caroline Seger (Rosengård), Olivia Schough (Djurgården), Julia Zigiotti (Göteborg)
Anna Anvegård (Växjö), Stina Blackstenius (Linköping), Sofia Jakobsson (Montpellier), Madelen Janogy (Piteå), Mimmi Larsson (Linköping)
Forma ostatnich 10 spotkań:
Szwecja 1 – 0 Korea Południowa
Austria 0 – 2 Szwecja
Szwecja 1 – 2 Niemcy
Kanada 0 – 0 Szwecja (k. 6-5)
Portugala 2 – 1 Szwecja
Szwecja 4 – 1 Szwajcaria
RPA 0 – 0 Szwecja
Anglia 0 – 2 Szwecja
Włochy 1 – 0 Szwecja
Szwecja 2 – 1 Norwegia
Więcej informacji na temat Szwedzkiej kadry znajdziecie tutaj –> szwedzkapilka.com
Tajlandia
FIFA ranking: 34
11 Czerwca 21:00 USA – Tajlandia (Stade Auguste-Delaune. Reims)
16 Czerwca 15:00 Szwecja – Tajlandia (Stade de Nice. Nicea)
20 Czerwca 21:00 Tajlandia – Chile (Roazhon Park. Rennes)
Przed pięcioma laty Tajki wykorzystały ban za doping nałożony przez FIFA na Północną Koreę i przy jej nieobecności awansowały na Mundial jako piąta ekipa ze strefy AFC. Historyczny awans na turniej rangi MŚ wzbudził spore zainteresowanie kibiców tego kraju bo drużyna pań dokonała sztuki, której dotąd nie udało się męskiej kadrze. W swoim debiucie na MŚ ekipie Chaba Kaew nie udało się co prawda wyjść z grupy ale wygrały jedno spotkanie i ostatecznie zajęły 17 miejsce. Działacze Tajskiej federacji nie zaspali gruszek w popiele. Federacja zainwestowała w rozwój kobiecego futbolu w tym kraju korzystając m.in z bogatych środków rozwojowych AFC. Przyniosło to wymierne skutki w postaci świetnego występu w (służącym jako eliminacje do MŚ) Pucharze Azji rozegranym zeszłego roku. Wychodząc z grupy razem z Chinami, piłkarki Tajlandii zapewniły sobie bilet na Mundial. W meczu półfinałowym z Australią zaś były bliskie sprawienia sensacji remisując w regulaminowym czasie 2-2 i ulegając the Matildas dopiero w konkursie rzutów karnych. Wprowadzając Tajlandię drugi raz z rzędu na Mundial, pani Nuengruethai Sathongwien uhonorowana została miejscem w trójce najlepszych trenerek Azji w ubiegłorocznym plebiscycie AFC.
Jak poważnie o rozwój swoich pań dba Tajska federacja może świadczyć liczba 29 spotkań (!) rozegranych przez tę drużynę od stycznia 2018. Chaba Kaew grały sporo ale przegrywały często. Być może dlatego federacja zdecydowała się wzmocnić sztab pani trener Sathongwien zatrudniając w roli asystentki technicznej znaną holenderską selekcjoner Verę Pauw. Jedno pozostaje pewne – Tajlandia potrafi zmobilizować się na ważny turniej. Jeżeli złapie mocnego przeciwnika w jego słabszym dniu to jest w stanie go pokonać.
Przed Chaba Kaew stoi jednak niezwykle trudne zadanie. By awansować z grupy potrzeba minimum 3 punktów oraz korzystnego bilansu bramek. O ile ekipa Chile znajduje się w zasięgu Tajlandii to ze Szwecją i USA o punkty i bramki nie będzie łatwo.
Mocne strony: mobilność, bank informacji o przeciwniku
Słabe punkty: warunki fizyczne, stałe fragmenty gry
Kluczowe piłkarki: Waraporn Boonsing, Sunisa Sranthaisong, Warunee Phetwiset, Silawan Intamee, Miranda Nild, Kanjana Sungngoen
Wielkie nieobecne: Nisa Romyen
Młodzież warta uwagi: brak
Skład
Średnia wieku drużyny: 27 lat i 2 miesiące
Waraporn Boonsing (Bundit Asia), Sukanya Chor Charoenying (Air Force Central FC), Tiffany Sornpao (Kennesaw State Owls)
Kanjanaporn Saenkhun (Bundit Asia), Natthakarn Chinwong (Bundit Asia), Duangnapa Sritala (Bangkok), Ainon Phancha (Chonburi FC), Warunee Phetwiset (Chonburi FC), Sunisa Srangthaisong (Bundit Asia), Sudarat Chuchuen (Srisaket), Phonpirun Philawan (Bundit Asia)
Pikul Khueanpet (Bundit Asia), Silawan Intamee (Chonburi FC), Orathai Sirmanee (Bundit Asia), Orapin Waenngoen (Bundit Asia), Kwanrudi Saengchan (Bundit Asia), Wilaiporn Boothduang (Bangkok), Kanjana Sung-ngoen (Bangkok)
Miranda Nild (UC Berkley), Rattikan Thongsombut (Bundit Asia), Saowalak Pengngam (Chonburi FC), Taneekarn Dangda (Bangkok), Pitsamai Sornsai (Chonburi FC),
Forma ostatnich 10 spotkań:
Francja 5 – 0 Tajlandia
Nigeria 3 – 0 Tajlandia
Włochy 4 – 1 Tajlandia
Tajlandia 1 – 2 Meksyk
Tajlandia 4 – 0 Węgry
Chiny 2 – 0 Tajlandia
Tajlandia 1 – 4 Portugalia
Tajlandia 1 – 3 Finalandia
Chiny 5 – 0 Tajlandia
Wietnam 3 – 2 Tajlandia
Chile
FIFA Ranking: 39
11 Czerwca 18:00 Chile – Szwecja (Roazhon Park. Rennes)
16 Czerwca 18:00 USA – Chile (Parc des Princes. Paryż)
20 Czerwca 21:00 Tajlandia – Chile (Roazhon Park. Rennes)
Debiutujące w tegorocznych MŚ piłkarki z Chile pokonały długą drogę by dziś znaleźć się w gronie najlepszych drużyn globu. Jej początku szukać należy ponad dekadę temu w organizowanych przez siebie MŚ U-20 2008r., które stały się trampoliną marzeń wielu zawodniczek w tym kraju. To tam narodziła się gwiazda Christiane Endler, to wtedy ukuły się ambicje wielu piłkarek obecnej drużyny.
Przez ostatnich 10 lat La Roja femenina krok po kroku podnosiły jakość swojej gry i wspinały się po drabince światowego rankingu. Chilijki czyniły to w dużej mierze bez wsparcia, a czasami wręcz na przekór działaczom własnej federacji, uwikłanym w korupcyjnych skandalach wokół męskiej piłki. Kiedy w 2015 roku w zasadzie rozwiązano kobiecy futbol w tym kraju, piłkarki Chile założyły własny niezależny związek oraz zatrudniły do pomocy prawników w celu negocjacji z własną federacją.
Punktem zwrotnym dla tej kadry okazały się ubiegłoroczne mistrzostwa kontynentu (Copa America Femenina 2018), służące równocześnie jako eliminacje do MŚ i Olimpiady. W organizowanym przez siebie turnieju ekipa Chile wywalczyła bezpośredni awans na Mundial, zajmując drugie miejsce za Brazylią, a przed wyżej notowanymi rywalkami z Kolumbii i Argentyny. Następstwem tego sukcesu stał się rosnący w kraju prawdziwy boom na tę reprezentację. Ogromnie wzrosło zainteresowanie mediów – powstały dedykowane drużynie programy telewizyjne. Piłkarki stały się częstym gościem w pałacu prezydenckim, oczkiem w głowie ministerstwa sportu i generalnie symbolem walki przeciwko nierówności w sporcie w Ameryce Płd.
Biorąc pod uwagę to, gdzie jeszcze dwa lata temu znajdowała się kobieca piłka w tym kraju, awans La Roja femenina na MŚ jest ogromnym sukcesem samym w sobie. Największą bolączką tej drużyny jest jednak brak doświadczenia – żadna z piłkarek nie posiada więcej niż 22 występów w reprezentacji. Chile są formalnie najsłabszą ekipą w swojej grupie i znajdują się w podobnej sytuacji co Tajlandia. By awansować potrzebują minimum 3 punktów i korzystnego bilansu bramek. Tajki pozostają w zasięgu ale zespoły USA i Szwecji to już znacznie wyższa półka. Debiutantki z Ameryki Południowej nie stoją jednak na całkiem straconej pozycji, wcześniej tego roku pokonały Australię na jej własnym terenie – udowadniając, iż mając dobry dzień są w stanie nawiązać walkę z najlepszymi.
Mocne strony: kondycja fizyczna, gra na małej przestrzeni, bramka
Słabe punkty: niski wzrost, brak doświadczenia,
Kluczowe piłkarki: Christiane Endler, Carla Guerrero, Francisca Lara, Karen Araya, Yanara Aedo, María José Rojas
Wielkie nieobecne: Gerardine Leyton (kontuzja)
Młodzież warta uwagi: Javiera Grez
Skład
Średnia wieku drużyny: 25 lat i 10 miesięcy
Cristiane Endler (PSG), Natalia Campos (Universidad Catolica), Ryann Torrero (bez klubu)
Rocio Soto (Zaragoza), Camila Sáez (Rayo Vallecano), Carla Guerrero (Rayo Vallecano), Su Helen Galaz (Zaragoza), Javiera Toro (Santiago Morning), Valentina Díaz (Colo-Colo)
Claudia Soto (Santos), Karen Araya (Sevilla), Francisca Lara (Sevilla), Daniela Pardo (Santiago Morning), Elisa Durán (Colo-Colo), Fernanda Pinilla (Cordoba CFF), Yessenia López (Colo-Colo).
Yanara Aedo (Valencia), Maria Jose Rojas (Slavia Praha), Maria Jose Urrutia (3B da Amazonia), Daniela Zamora (Universidad de Chile), Yessenia Huenteo (CFF Caceres), Rosario Balmaceda (Colo-Colo), Javiera Grez (Curcio Unido)
Forma ostatnich 10 spotkań
Niemcy 2 – 0 Chile
Chile 1 – 1 Kolumbia
Holandia 7 – 0 Chile
Szkocja 1 – 1 Chile
Jamajka 3 – 2 Chile
Jamajka 1 – 0 Chile
Włochy 2 – 1 Chile
Australia 5 – 0 Chile
Australia 2 – 3 Chile
Chile 2 – 2 RPA
2 Comments