Drużyna Akademii Piłkarskiej LG z Gdańska namówiła i zainspirowała nas do nowego cyklu: Bliżej kibiców, gdzie piłkarki i ludzie zawiazani z kobiecą piłką nożną opowiadają o sobie.
Ten cykl pozwoli nam w poznać piłkarki od prywatnej strony, dotrzec w nich bardzo ciekawe osoby i naprawdę wyjątkowe kobiety.
#1 Dagmara Kozłowska (Akademia Piłkarska LG):
Błenos dijas! Mam na imię Dagmara, ale każdy mówi na mnie Daga. Mam 23 lata, pochodzę z Mrągowa. Od 4 lat mieszkam w Gdańsku. Studiuję Psychologię na Uniwersytecie Gdańskim.
Mieszkając w Mrągowie grałam w kobiecej drużynie piłki nożnej UKS Mazury Mrągowo, która występowała w III lidze. Niestety w 2011 roku, podczas pierwszego ligowego meczu, zerwałam więzadło przednie krzyżowe. W lipcu 2012 przeszłam rekonstrukcję uszkodzonego więzadła. Do gry wróciłam dopiero po roku, gdy dołączyłam do futsalowej drużyny UG i powoli wracałam do formy. Do Akademii Piłkarskiej LG trafiłam w sierpniu 2015 roku i to jednocześnie był mój powrót na trawiaste boiska po dość długiej przerwie. Aktualnie gram na pozycji defensywnej pomocniczki. Jestem prawonożna.
Trenuję, by być co raz lepsza, zgrać się z dziewczynami i stać się pewnym filarem drużyny. Zawsze staram się dawać z siebie 100%, gdyż uważam, że jak już coś się robi to albo dobrze, albo w ogóle!
Moim ulubionym klubem jest Real Madryt, a moja miłość do drużyny zaczęła się od Roberto Carlosa, którego uważam za genialnego piłkarza oraz legendę. Aktualnie jednym z moich ulubionych piłkarzy jest Sergio Ramos.
Ze względu, iż pracuję, studiuję oraz trenuję nie mam zbyt wiele wolnego czasu, ale jak już go znajdę najchętniej spędzam go z przyjaciółmi. Lubię oglądać seriale, słuchać muzyki, rysować i jeździć na rolkach. Koooocham kawę !
Dzień przed meczem, staram się mentalnie przygotować, oglądam filmiki motywacyjne, przypominam sobie zalecenia Trenerów i staram się zrelaksować. Na boisko wchodzę skupiona i zmotywowana, cel jest zawsze ten sam WYGRANA.
Piłka nożna jest moją największa pasją, która towarzyszy mi od najmłodszych lat. Kontuzja uświadomiła mi jak ważna jest to część mojego życia, bez której trudno mi funkcjonować. Pomaga mi się odstresować, odreagować i oderwać od innych spraw. Na treningu/meczu jestem tylko ja, drużyna i piłka, nic innego się wtedy nie liczy.
Uwielbiam to uczucie, gdy wchodzę na murawę,a pod korkami czuję trawę ’
Chcesz wystąpić w naszym cyklu? Napisz do nas!
